Күңел дәфтәре рубрикасы буенча яңалыклар
-
Бүреләр өнендә (Хикәя)
Укучыларыбыз игътибарына хикәя тәкъдим итәбез
-
Теләп алган бәхетсезлек
Зөлфия ялгызы гына яши. Улы Салават үзенә фатир алып чыгып киткәч, ул берничек тә ялгызлыкка ияләшә алмый әле. Моңа кадәр гел улым, балам дип кенә торган тынгысыз җаны бәргәләнә. Ялгызлыкка өйрәнеп булмыйдыр ул. Бүген тормышы шундый булганга ул тулысынча үзе гаепле. Ул да иренең кадерле хатыны, балаларының яраткан әнисе, бәлки, хәзер оныкларының әбисе дә булыр иде. Булыр иде дә бит...
-
Яңа ел мандариннары
Колхозчы балалары өчен тутырылган яңа ел бүләге пакетларыннан мандариннарны чүпләп алганына мең тапкыр үкенде Айнур Әхәтович. Бүгенге яңа ел кичен ул да башкалар кебек үк өендә үткәрер иде. Нәпсесе көчле булганлыктан, ул бүген хастаханәнең кабул итү бүлегендә табибның ни әйтәсен “биш күзләп” көтеп утыра.
-
Ватык ишек маҗаралары
Тавыкларга ашарга салырга дип абзарга кереп китүем булды, тышкы яктан шап итеп ишек келәсе ябылды. Мин абзарда калдым.
-
Песи һәм чәйнәлгән кесә
Прес! Прес, дим! Кит әле моннан! Көне буе артымнан ияреп йөрисең! Әни, ал әле шул песине, – дидем дә, түземлегем калмыйча идәнгә чүгәләп, битләремне кул белән каплап, акырып елап җибәрдем. Ә карт ата песи шуны гына көткән диярсең! Мыраулый-мыраулый минем өскә ташланып, күлмәгемнең кесәсен чәйни башлады. Аны тиз генә куып та, алып ыргытырлык та түгел иде, мыраулау өстенә, әллә нинди чинаган тавышлар чыгарып, кесәмне чәйнәвен дәвам итте.
-
Казлар
Чын авылча, үзебезчә итеп, матур сүзләр белән бизәмичә генә казлар турында язам әле. Әйе, кызлар түгел, ә казлар турында.
-
Балачакны сагынып
Өлкәннәр декадасы уңаеннан балачак хатирәләре
-
Исерек Мөнәвәрә
– Мара апа, тебе что – пива или водки, – дип сатучы кыз ике тапкыр кычкырып сорады чираты җиткән чәче-башы тузган өлкән генә яшьтәге хатын-кызга. Әмма карчыкның игътибары карбыз сайлаучы кечкенә кызчыкта иде. Кызчык әбисе белән көлешә-көлешә карбыз сайлыйлар. Чират әбине узып, икенче кешегә үтте, ә ул карбыз сайлаучыларны кызыгып та, сокланып та күзәтүен дәвам итте.
-
Әни, елама, сезне мин яклармын
Айратның хатыны Гөлнараны һәм өч баласын калдырып сөяркәсе янына күчеп китүенә нәкъ бер ел булды. Әлеге адымны ясап, бәхетле була алдымы ул, юкмы, анысын беркем белми, хәер, анысын вакыт күрсәтер.
-
Әнвәр карт мәхәббәте
– Бер генә кочаклат инде. Җәмилә апаң ике атна балниста ята бит, – диеп ишек яңагына сөялде җитмеш биш яше белән баручы Әнвәр карт күрше хатынының ишек ябарга сузылган кулына кагылып.
-
Кинодагыча яшәсәк, үзебезгә дә күңелле бит!
– Кил әле, сөйләшеп утырыйк. Туйдым мин бу тормыштан, – дигән сүзләрен дә өстәгәч, озак еллар дуслашып йөргән иптәш хатын, ахирәтем янына бармый булдыра алмадым.
-
Нигә без резина түгел...
Яшь барган саен авырулар да күбәя икән. Элегрәк әбиләрнең, өлкәнрәк яшьтәге апаларның гел үзләренең авырулары турында сөйләнүенә, искә төшереп торуларына хәтта ачу килә башлый иде. Вакыт ага гына, хәзер үзебез шул яшькә җиткәнбез икән бит!
-
Бәхетсез Гөлчирә
Эх, әни, үзең дә бәхетле булмадың, мине дә матур балачактан мәхрүм иттең сиң. Үзең шуны аңладыңмы икән хәзер? Шул сорауны әллә әнисенә әйтте, әллә үзалдына гына сөйләнеп куйды Гөлчирә әнисе яткан урынны җайлабрак куеп. Менә биш-алты ел инде әнисе Фәриха апаның күзләре дөм сукыр. Ул кызы Гөлчирә карамагында.
-
Ватсаптагы чатта тормыш кайный
Эштә булсак та, өйдә булсак та, урамга чыксак та кулдан телефон төшми генә бит. Әйтсәм әйтим инде, сарайга чыксак та, мунчага керсәк тә, хәтта бәдрәфкә дә үзебез белән телефон кыстырып керәбез. Берәр яңалык килер дә, күрми калырбыз кебек.
-
Исемем аркасында мәхәббәтсез булып үстем
Мансур өч бала булган гаиләдә туып үсте. Өчесе дә ир балалар. Ул төпчек малай. Тик төпчек булса да, аны түгел, никтер булган мәхәббәтләрен әти- әнисе, әби-бабалары күбрәк ике өлкән балага бирде.