Газизләрдән газиз кешем

Газизләрдән газиз кешем 
Минем әнием Миләүшә – бик сабыр, тыйнак, кунакчыл, олы җанлы кеше. Әниемнең йомшак куллары, ягымлы тавышы миңа сөенеч китерә. Мин әниемә кулымнан килгәнчә булышырга, аны борчымаска тырышам. Әнием миңа дәресләремне эшләргә дә булыша: аңламаган сорауларыма да сабыр гына җавап таба, файдалы киңәшләрен дә бирә. Нинди генә кыенлыклар килсә дә, сиздерми. Безне тырыш, гадел булырга өйрәтә. 
Әнием татар халык ашларын да бик оста пешерә. Аннан да тәмле пешерүче бармы икән?! 
“Бу дөньяда иң әйбәт, иң акыллы, иң матур, иң сабыр кеше кем ул?” – дигән сорауга, мин бер дә икеләнмичә: “Ул – минем әнием Миләүшә!” – дип әйтер идем. Рәхмәт, әни, сиңа барысы өчен дә – җил-яңгыр тидермичә, безне саклап үстергәнең өчен. 
Әдилә Миңнуллина