Күңел дәфтәре рубрикасы буенча яңалыклар
-
Эштән бәхетем булды, ә бәхет үзе мине читләтеп үтте
Кешеләр төрле булган кебек, язмышлар да төрле була. Берәүләргә өеп бирелгән бәхет, тәңре тарафыннан икенчеләргә чеметеп кенә бирелә. Күп балалы гаиләдә туып-үскән Зилә апа (исеме үзгәртелде) да яшүсмер чагында бәхетле гаилә корырга, балалар үстерергә, картаймыш көннәрендә оныкларына дәү әни булып, аларның бәхетләренә сөенеп, парлы канаты белән “тирән” картлыкны бергә каршы алырга хыяллана. Тик, нигәдер, аның тормышы үзе уйлаганча гына барып чыкмаган шул.
-
Фронт кичкән мәхәббәт гомерлек
22 июнь - сугыш башланган көн. Сезгә Наталья һәм Виктор Борисовлар бер-берсенә булган җылы хисләрен сугыш дәвамында саклап кала алганнары турында материал тәкъдим итәбез.
-
Пётр Зотагин: “Эшчәнлегем лаеклы бәяләнде”
Бүген, 20 июнь, Петр Александрович Зотагинга 85 яшь тулды. Без сезгә автор турында язманы тәкъдим итәбез.
-
Сынамыш, юрауларга ышанасызмы?
Тормыш ыгы-зыгысы белән без күп кенә әйберләргә игътибар итмибез. Алда сөйләнәчәк сүзем юрау һәм сынамышлар хакында булыр.
-
Бала
Альберт быел да әтисе ягы туганнарына, нәкъ менә әтисе янына, аны күрергә кайтты. Тик, тагын үпкәләү катыш ачы күз яшьләре бит очларын яндыра- яндыра да, муены буйлап агып төшә. Моннан утыз еллар элек үзе беренче тапкыр тәпи басып киткән сукмакка ятып елыйсы, ауныйсы килә. Юк, туктарга ярамый, китәргә, ничек тә тизрәк китәргә кирәк.
-
Ярату
Гашыйк булу, сөю һәм сөелү, ярату... Әлеге хисләр ике кешене бәхетле итә торган йөрәк тойгылары. Җир йөзенә килгән һәр кеше гашыйк буладыр, ярата аладыр, әмма сөю һәм сөелү дигән хисне кичерү бөтен кешегә дә тәтеми. Сөю диңгезеннән ләззәт алганың бармы?
-
Яратмады
Саҗидә бүген дә таң алдыннан шыбырдап яуган яңгыр тавышына уянып китте. Аллага шөкер тагын яз килде дип күңеле сөенеп куйса да, үзенең моңсу уйларына чумды карчык. Шулай уйларына бирелеп китсә, Мәхмүтенең гырлап йоклаганын да ишетми ул.
-
Исергәпнең сугыш чоры балалары
Авылда бүген күпме сугыш чоры баласы яши икән дип, Исергәптә яшәүчеләр исемлеген барлыйм. Исәннәр – 85ләп кеше. Исәннәрне күреп, сөйләшеп, фотоларын алып, алар турында исемләп язу кирәк дип уйладым. Бу бит безнең тормыш, безнең әти-әни, абый-апаларның үткәне. Сугыш чорында халкыбыз күргәннәр онытылмасын да, кабатланмасын да, аларның рух ныклыгы безгә үрнәк булсын иде.
-
«Бәлки миңа иремнән китмәскә кирәк булгандыр?...»
Кешеләр кебек, язмышлар да төрле була. Берәүләргә өеп бирелгән бәхет, икенчеләргә чеметеп кенә бирелә. Күп балалы гаиләдә туып-үскән Зилә апа да (исеме үзгәртелде) үсмер чагында бәхетле гаилә корырга, балалар үстерергә, олыгайган көннәрендә оныкларына дәү әни булып, аларның бәхетләренә сөенеп, парлы канаты белән картлык көзен бергә каршы алырга хыяллана. Тик, нигәдер, аның тормышы үзе уйлаганча гына барып чыкмаган шул.
-
Баламны саклый алмадым
«Балам җан биргәндә, башка бала йөзе күрмәсен әнием, дип мине каргап киткән, күрәсең...» Елап шешенеп беткән йөзен тәрәзәдән алды ул. Гел шулай. Мин Фәткыя апаның хәлен белергә кергәндә, ул һәрвакыт карашын еракка төбәп, урамда чырчу килеп уйнаган балаларга карап елап утыра торган була. И нде сигезенче дистәсен ваклап барган апа, газиз баласын югалтуга ничәмә-ничә еллар үзен-үзе гаепләп, җанын телгәләп гомер итә.
-
Ясалмаган ялгыш адым
– Ник, ник соң син миңа агу алып кайтмыйсың? Яшисем килми, – дип иренең күкрәген төеп үкси-үкси елады да, елады ул. Айнур Айсылуны ничек тынычландырырга да белмәде. Аптырагач, хатынын гарипләр арбасыннан күтәреп алды да, шашынып үбә башлады. Юк, югалтасы килми Айнурның Айсылуны. Ярата ул аны, тик ярдәм генә итә алмый. Табиб та шулай ди бит.
-
Танышу
Булачак тормыш иптәшеңне әти-әни белән таныштыру күпләр өчен зур сынау булып тора. Чөнки ата-ана өчен үз баласы кадерле хәзинә кебек, аны теләсә кемгә бүләк итәсе килми. Шуңа күрә булачак тормыш иптәшеңнең әти-әнисе белән танышканда аяклар калтырый, уч төпләре тирләп чыга, телләр бәйләнә... Әти-әниләр дә эчке бер дулкынлану кичерә. Ничек кенә булмасын, барыбер танышырга туры килә. Бу вакытта кемнең нинди хисләр кичерүе башка мәсьәлә.
-
Югалган бәхет
– Йөрәгемне алмагыз! Бер балам бар… Доктор, йөрәгемне алсагыз, ничек яшәрмен соң? Җаныма тимәгез, – дип үрсәләнеп, мендәр читенә чытырдап ябышып, саташып елап яткан хатынын Илнур уятырга кыймады. Ул гына да түгел, аңа бераз кызык та иде. Тагын ниләр сөйләр икән? Көнчелектән аңы томаланып зур хата эшләгән ир шикләнгән күңелен тагын бераз басар өчен тыңлап ятты. Инде ничәнче тапкыр шулай...
-
Яхшылык ит – үзең белән анда барсын
Яхшылык – җирдә калмас, ди халык мәкале. Шушыңа бик гыйбрәтле бер мисал ишеттем бу көннәрдә. Уйландыра, хәтта тетрәндерә торган мисал.
-
«Озак яшисегез килсә…»
Адәм баласы саулыгын саклау, озак яшәү өчен теше-тырнагы белән тырыша. Соңгы вакытларда минем тормыш иптәшем дә китап кибетләрен бик еш тапый башлады. Ябыгу, дөрес туклану, һәм озак яшәү серләренә багышланган китаплар белән бөтен өй эче тулды.
