Күңел дәфтәре рубрикасы буенча яңалыклар
-
“Аю” Әхмәтҗан
Авылларда кешеләргә кушаматлар тагып сөйләшү гадәти хәл. Бер нәселгә кушамат тагылса, хәтта ул буыннан буыннарга да күчә килгән. Бер төрле яңгырашлы исемнәрдә буталмас өчен авыл халкын сөйләм телендәге кушаматлар “коткарган”.
-
Кыйнама, улым...
Исерек Айдарның күзе тонган, бер нәрсә дә, бер кемне дә ишетер хәлдә түгел. Ул бөгәрләнеп яткан бабасының аркасына хәле беткәнче тибә-тибә кыйнады. Гараж алдында яткан ниндидер тимерне алып сугарга дип өскә күтәрде. Кечкенә иске велосипедның тимер рамында “Газиз оныгым Айдарга” дип язылган сүзләрне күреп, куллары хәлсезләнеп егәрен югалтты. Тимер кисәге ирнең битен сыдырып җиргә төште.
-
Баулы китапханәчесе 200дән артык шигырь язган
Татар Томбарлысы авылында яшәүче Эльвира Әхмәтҗанованы күпләр шигырьләр язучы китапханәче буларак белә. Иҗади райондашыбыз нинди хыяллар белән яши, илһамны каян ала – аның белән шул хакта гапләшеп алдык.
-
«Никахыбыз булмый дип әйтергә телисеңме?..»
Аларның никах көне инде билгеләнгән иде. Алай гына да түгел, ул инде никах күлмәге алырга да өлгергән иде. (Ул кибетнең адресын да бирде әле – минем киленем дә соңрак никахка күлмәкне нәкъ менә шул кибеттән сайлады.)
-
Якташыбыз иҗаты
Киң күңелле, ачык йөзле, җор телле хезмәттәшебез Сәгадәт абый Әхмәтшин бик талантлы иде – оста баянчы, җырчы, рәссам булу өстенә, сыннар ясау белән мавыкты, шигырьләр, хикәяләр, юморескалар иҗат итте. Иҗат җимешләренең күбесен газетабызда Фәррух псевдонимы белән бирүне хуп күрде. Көлке көне уңаеннан, аның юморескаларын тәкъдим итәбез.
-
«Сафлыгым белән бергә яшьлегемне дә югалттым»
Баулы укучыларыбызга хикәя тәкъдим итәбез
-
Туй күлмәге
“Бүген шушында катып үлсәк, мине туй күлмәгемнән күмсеннәр”, – диде дә Гөлия, туңган кулларын бер-берсенә ышкып, бит алмаларыннан тәгәрәп төшкән яшь тамчыларын сыпырып төшерде. Күз яшьләре кайнар булса да, салкын бит очларында алар тиз суына, бозга әйләнеп, ияк очларын пешереп ала.
-
Бай туганыбыз туенда кадерсез кунаклар булдык
Татар халкы бик акыллы халык бит ул. «Туганың хәерче булса – бирә алмый, бай булса – күрә алмый», – диләр. Бәлки бу әйтем башкачарак яңгырыйдыр. Ләкин мәгънәсе бер, әгәр гаиләдә берең ярлы, икенчең бай икән, бу тормыш иткәндә бик сизелә.
-
Ник минем теләкләрем кабул булмый икән...
“Әйдәгез инде, бүген бәйрәм! Шушы рюмканы гына салып куябыз да, иртәгә уразага керәбез, – дип шаркылдап көлде Рәсимә карчык, кулындагы аракы салган рюмкасын каршында утырган уллары, карт җиңгәчәсе, күрше хатыннары белән алмаш-тилмәш чәкештереп. – Килен, әйдә син дә кушыл!”
-
"Әнә ирем, юынырга кереп китте. Димәк, безне тагын бер бәхетле төн көтә..."
Укучыларыбызга тормыштан алынган хикәя тәкъдим итәбез
-
Үзем белән алып китәр яраларым
Ялгызы гына чәй эчеп утырганда, Галия тагын уйларына бирелеп китте. Ялгызы... Соңгы араларда ул үзенең тормышы, 75 ел гомер яшәвенең заяга узганлыгын аңлап, йөрәген нидер чеметеп куя, җаны сыкрый башлый. Аның бит бер генә көне дә, бер генә сәгате дә бәхетле булып үтмәгән. Менә алтмыш елдан артык аның күз алдында зират юлы, лап-лоп итеп атлаган аяк тавышлары...
-
Нахак (Булган хәлләргә нигезләнеп язылды)
Ришат төшке аш ашарга кайтып кына утырган иде, телефон шалтырады. Чыбыкның теге ягында эндәшәүче юк, бераз мышнаган тавыш кына ишетелде кебек. “Алло! Исәнмесез, ник дәшмисез?” – дигән соравына: “Мин Алиянең сөяркәсе” – дигән яшь кенә ир- ат тавышы ишетелде. Һәм трубканы куйды. Ришат кына кулында тоткан телефон трубкасын кая куярга белми изаланды. Аптырагач, кресло өстенә ыргытып, чыгып китте.
-
Тасмалы ташлар — кыяда...
"Сөембикә" журналыннан бер язма бирәбез
-
"Шайтан бар ул, бар!.."
Якташыбыз Вахит Юныс хикәясен тәкъдим итәбез
-
Салихта яшәүче шагыйрә Тәслия Галиева: иҗат җимешләрен тормышка мәхәббәттән алам
Баулы районында талантлы шәхесләр күп. Андыйлар арасында Салих авылында яшәп иҗат итүче Тәслия Галиева да бар.