Бәхетне куып тотып буламы?..

Бер карт һәм зирәк мәче яшел үлән өстендә кояшта кызынып ята икән. Кинәт каяндыр шаян мәче баласы килеп чыккан һәм аның янында йөгереп йөри башлаган. – Нишлисең син? Нигә чабасың болай? – дип сораган карт мәче.

– Мин койрыгымны тотарга телим!

– Нигә?

– Миңа бәхетнең койрыкта икәнен әйттеләр. Тик тотып булмый әле... – дигән дә мәче баласы янә йөгерергә тотынган.

– Аңлыйм сине... – дип мырылдаган карт мәче. – Мин дә кайчандыр синең кебек бәхет артыннан чаба идем. Ләкин ул якында гына күренсә дә, беркайчан да тоттырмады. Бераздан мин болай чабудан туктадым. Соңрак аңладым – бәхет артыннан куарга кирәкми, ул үзе гел безнең арттан ияреп йөри. Кая гына барсаң да бәхетеңнең яныңда булуын аңлап яшәргә кирәк.

Бу сүзләрдә хаклык бар кебек бит, дуслар, килешәсезме?..

Фото: татар-информ

Чыганак